Hoe tegenmaatregelen tegen drones in gebouwen in de binnenstad te regelen

Afhankelijk van de kenmerken van de omgeving van het gebouw wordt een "drone radar detection host" strategisch opgesteld op een bepaalde hoogte of in een bepaalde richting om een volledige dekking van de omtrek van het gebouw te verkrijgen. Afhankelijk van de installatiesituatie kan een infraroodsensor worden toegevoegd om het dodehoekprobleem op te lossen. Deze instelling kan kleine drones detecteren binnen een maximaal bereik van 12.000 meter.

Op het dak zijn twee multimodale stoorzenders geïnstalleerd om automatisch geïntegreerde stoormogelijkheden in het hele luchtruim te bieden. Inspecteurs of bewakers kunnen ook draagbare stoorzenders om realtime informatie over detectiebegeleiding te ontvangen om drones handmatig te kunnen storen. Sensoren, hulpsensoren en tegenmaatregelen Stoorzenders voor drones zijn verspreid over het gebouw en via het netwerk verbonden met het centrale bewakings- en commandocentrum. De minimale configuratie van het commandocentrum bestaat uit twee krachtige servicecomputers en twee beeldschermen.

De workflow van het drone detectie- en tegenmaatregelen systeem is als volgt: het gedistribueerde fusion sensornetwerk identificeert de drone, en de server analyseert en bepaalt op intelligente wijze of er sprake is van een bedreiging. Zodra het bewakings- en commandocentrum dit ontdekt, geeft het onmiddellijk een alarm af en mobiliseert het automatisch de dichtstbijzijnde camera om de binnendringende drone op te sporen. Het bewakingspersoneel bekijkt de video en geeft indien nodig een tegenbevel. Het systeem richt en activeert automatisch de stoorzender die zich het dichtst bij de drone bevindt om zijn acties te verstoren.

Best verkopende signaalstoorzenders